"Bogatym nie jest ten kto posiada, lecz ten kto daje."
"Nigdy nie jest tak, żeby człowiek, czyniąc dobrze drugiemu,
tylko sam był dobroczyńcą. Jest równocześnie obdarowywany,
obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z miłością."
Św.
Jan Paweł II
Dnia
23 października 2014r. odbyło się spotkanie dzieci z oddziałów przedszkolnych
z ks. Markiem
Pasiukiem SAC misjonarzem ze Zgromadzenia Księży Pallotynów, który przez wiele
lat pracował na misjach w Afryce i jest autorem książki AFRYKAŃSKA MOZAIKA
Spotkanie rozpoczęło się tradycyjnym afrykańskim przywitaniem, co wprowadziło dzieci w zdziwienie i radość, ponieważ język ten jest dla nas bardzo „dziwny”. Ks. Marek przybliżył pracę misjonarza na Czarnym Lądzie. Pokazywał zdjęcia krajobrazu wulkanicznego pomiędzy Jeziorem Edwarda, a Jeziorem Kivu, gdzie znajduje się Park Narodowy Wirunga. To środkowa część Afryki, gdzie graniczą ze sobą Kongo, Uganda i Rwanda.
Spotkanie rozpoczęło się tradycyjnym afrykańskim przywitaniem, co wprowadziło dzieci w zdziwienie i radość, ponieważ język ten jest dla nas bardzo „dziwny”. Ks. Marek przybliżył pracę misjonarza na Czarnym Lądzie. Pokazywał zdjęcia krajobrazu wulkanicznego pomiędzy Jeziorem Edwarda, a Jeziorem Kivu, gdzie znajduje się Park Narodowy Wirunga. To środkowa część Afryki, gdzie graniczą ze sobą Kongo, Uganda i Rwanda.
Ks.
Marek pokazał nam też wiele rekwizytów: piłkę wykonaną z liści bananowca,
sandał zrobiony z opony, który
z radością przymierzały dzieci, trzcinę cukrową, używaną tam zamiast
cukierków i wiele innych ciekawych rzeczy. Dzieci przymierzały również
stroje np. afrykańskiego wojownika, pana domu, gospodyni. Misjonarz próbował
także uwrażliwić uczestników spotkania na potrzeby, z jakimi boryka się
Afryka, szczególnie na problem głodu i ubóstwa. Uzupełnieniem tej
opowieści były zdjęcia, na których widać głodne, ciężko pracujące małe dzieci,
które ksiądz spotkał podczas pracy w Afryce, a także nauka kilku słów:
ślimak – konokono, hulajnoga – chukudu, motyl – kipepeo, lew – simba, podróż –
safari, dzień dobry – jumbo, hukuna matata – nie ma przeszkody, nie ma
trudności.
Z pomocą przychodzą tam chrześcijańscy
misjonarze, dzięki którym dzieci mają co jeść, chodzą do szkoły i są
otoczone opieką. Księża Pallotyni, którzy pracują bądź pracowali na misjach
prowadzą katechezy misyjne w szkołach, głoszą kazania w polskich
parafiach, aby pomóc dzieciom żyjącym w Afryce. A można nieść pomoc na
wiele sposobów.
Jolanta Stosio
CO CZWARTE
Z 2 MILIARDÓW DZIECI NA ŚWIECIE ŻYJE W SKRAJNEJ NĘDZY ♥
Za 16 EUR miesięcznie TAKŻE TY możesz zapewnić dziecku
wykształcenie i godne życie.
Z 2 MILIARDÓW DZIECI NA ŚWIECIE ŻYJE W SKRAJNEJ NĘDZY ♥
Za 16 EUR miesięcznie TAKŻE TY możesz zapewnić dziecku
wykształcenie i godne życie.
Program adopcji na odległość,
nazywanej też Adopcją Serca, prowadzą polscy pallotyni za pośrednictwem Pallotyńskiego
Sekretariatu Misyjnego. Jest to niezwykłe dzieło pomocy dzieciom żyjącym w krajach
misyjnych. Wystarczy zadeklarować
dokonywanie regularnych wpłat przez określony czas, np. rok,
dwa lub więcej.
Początki Adopcji Serca łączą się z tragiczną wojną domową, która rozegrała się w Rwandzie w latach 1994-1996, pozbawiając życia ponad dwa miliony osób. Najbardziej skrzywdzone zostały osierocone dzieci, będące ofiarami wojny. Do tych dzieci dołączyły kolejne.
Początki Adopcji Serca łączą się z tragiczną wojną domową, która rozegrała się w Rwandzie w latach 1994-1996, pozbawiając życia ponad dwa miliony osób. Najbardziej skrzywdzone zostały osierocone dzieci, będące ofiarami wojny. Do tych dzieci dołączyły kolejne.
Głównym celem
Adopcji Serca jest zapewnienie dziecku podstawowych środków do życia.
Demokratyczna Republika Konga, Wybrzeże Kości Słoniowej, Zambia i Brazylia
– to kraje z tysiącami dzieci potrzebującymi szczególnej pomocy.
Włączając się w Pallotyńską Adopcję Serca otoczysz troską materialną i duchową
konkretne, znane z imienia i nazwiska dzieci,
pozbawione środków do godnego życia. Jest możliwość osobistego spotkania z tym dzieckiem podczas organizowanych przez
nas Pielgrzymek Adopcji Serca do Rwandy.
..................................................................................................................................